Wil je niet zonder hem, maar momenteel ook écht niet met hem?

Je wil niet uit elkaar

Je wil niet uit elkaar, je relatie en je gezin verliezen, maar zo gaat het ook echt niet langer, dit sleept al veel te lang. Je gunt het jezelf en hém om gelukkig te zijn, maar je bent inmiddels ten einde raad en weet niet hoe het nu verder moet. Maar wat je wel weet is dat je het jezelf, je kinderen en hem verplicht bent er in ieder geval álles aan te hebben gedaan wat je kon om jullie relatie en jullie gezin te redden. Maar hoe?

Herken je dit:

‘Vanavond ben ik op tijd thuis voor het eten!’ zegt je partner.

Oh fijn, zeg je en je hart maakt een sprongetje. In de avond is het eten op de ‘normale’ tijd klaar en gaan jij en je kinderen net aan tafel als je je whatsapp hoort piepen: ‘file, ik ben er zo snel mogelijk’. Je voelt meteen teleurstelling en direct daarna boosheid en denkt: ‘gast, ga dan ook een keer op tijd weg!’. Als hij thuiskomt reageer je niet echt en zeg je dat je in bad gaat. In bad voel je je verdrietig en alleen. Je duikt daarna meteen je bed in met een boek. Hij volgt pas uren later, nadat hij op de bank is geploft achter Netflix. Iets wat de laatste tijd steeds vaker gebeurt.

‘Kan je dat alsjeblieft níet daar neerleggen?!’ zeg je tegen je partner.

Hij is net thuis en heeft zijn spullen wéér op het tafeltje in de hal gelegd. Je hebt al zó vaak gevraagd daar alléén de sleutels op te leggen. Het lijkt bijna of hij het expres doet of schijt heeft aan wat jij belangrijk vindt. Hij antwoordt geïrriteerd: ‘maak toch niet altijd overal zo’n probleem van!’. Nu word je pas echt boos, voelt je totaal niet serieus genomen en roept: ‘ik vráág gewoon wat, ja! En dan snauw je mij zo af?! Weet je wat? Zoek jij het lekker uit!’ en boos stiefel je weg. De rest van de avond negeren jullie elkaar soort van. Je gaat vroeg naar bed en ligt dan uren te malen over hoe het toch verder moet. Uit elkaar gaan voelt steeds vaker als de enige reële optie.

Je zit op de bank bij je hartsvriendin voor een theetje en je zegt: ‘ik zet weer even de klaag-grammofoonplaat op hoor’.

We maken er inmiddels grappen over, maar je voelt je al zo lang gefrustreerd, boos en alleen in je relatie en het is steeds hetzelfde liedje. Het gaat altijd over hoe ongelukkig je bent en wat je partner nu weer heeft ‘gedaan’ of juist niet heeft gedaan. Mijn vriendin oppert voor de zoveelste keer: ‘maar moet je dit niet met hém bespreken?’. ‘Dat heeft toch geen enkele zin, dat heb ik al zó vaak geprobeerd en het eindigt toch altijd weer in ruzie’, zeg je verdrietig. Je voelt je compleet gevangen in de situatie en hebt het gevoel deze niet te kunnen veranderen, wat je ook doet of zegt, een machteloos gevoel.

Het is zondagochtend en je zegt tegen je partner hóe stom je het vindt dat hij áltijd op zondag sport en dan de hele, of toch zeker de halve, dag weg is.

Jij draait thuis weer op voor de huishoudelijke klusjes en er is nooit tijd om samen of iets met het gezin te doen. Je had het een tijdje gelaten om er iets van te zeggen, maar vandaag zit het je té hoog. Hij antwoordt met zijn gebruikelijke ‘joh, het zijn hooguit een paar uurtjes! Dan kunnen we daarna toch nog iets leuks doen?’. Dat maakt je nog bozer en voor je het weet is het weer ruzie en heb jij al helemaal geen zin meer om überhaupt iets met hem te doen. Je trekt maar weer je eigen plan, maar voelt je verdrietiger en eenzamer dan ooit. Als hij aan het einde van de middag blij thuiskomt, kan je het nauwelijks opbrengen normaal gedag te zeggen. Voor ze zoveelste keer komt de gedachte bij je op of jullie niet beter uit elkaar kunnen gaan.

Je bent gezellig aan het bellen met een vriendin en nietsvermoedend vraag je: ‘ga je nog iets leuks doen dit weekend?’. ’Ja!’ zegt ze.

‘Had ik dat niet verteld? We gaan dit weekend met z’n tweeën naar Parijs. Wandelen, shoppen, eten, heerlijk even tijd samen, ik heb er zóveel zin!’. ‘Oh, wat een heerlijk vooruitzicht!’ pers je eruit en hoopt maar dat ze het niet merkt hoe erg je dit raakt. Als jullie hebben opgehangen voel je een dof en leeg gevoel vanbinnen. Het contrast met hoe jij je relatie ervaart, is al zo lang zó groot. Ergens verlang je ook naar zo’n weekend, maar de confrontatie met het gebrek aan verbinding die je ervaart als jullie samen zijn en de ruzies die er zullen zijn, zorgen meteen voor een keiharde ‘no way!’.

‘Learning how to control your reactions to things that trigger you, is how you heal and improve your relationship(s)’

Je móet iets doen, want anders…

Als er niks verandert, blijven jullie zo doorsukkelen totdat jullie oud en grijs zijn, beide vaak geïrriteerd, ongelukkig en alleen. Niet echt een leuk vooruitzicht. En ook niet het voorbeeld wat je je kinderen mee wil geven. Mogelijk trekt een van jullie op enig moment uit pure frustratie de stekker uit de relatie en volgt een scheiding. Of mogelijk wordt een van jullie onderweg nog verliefd op iemand anders omdat diegene je wél lijkt te kunnen geven wat jullie missen in jullie relatie, wat een scheiding nog pijnlijker en verdrietiger zou maken. Als je nu niets doet, verlies je hoogstwaarschijnlijk niet alleen je relatie, maar ook je gezin, het gezin waar je altijd van droomde.

In deze gratis sessie* geef ik je meteen een paar tips hoe je anders kan gaan reageren (op je partner) en hoe je uit jullie niet-constructieve relatiedynamiek kunt stappen.

*Ik heb maandelijks plek voor 3 mensen om een gratis sessie mee te doen.

Ja, ik wil wekelijks ‘Relatietherapie in je eentje-insights’ ontvangen!